By Rumi

Stealthily, like the spirit, you are entering the core of my soul,
O luster of my garden you are, my gracefully moving cypress.
When you are leaving, go not without me; soul of my soul, you need your flesh,
And do not depart out of my sight, you are my flame, my blazing torch.
I have lost my head, I have lost my foot, I have lost my sleep and the need for food
Come to me drunk, come to me laughing, you are my Joseph, I am your Jacob.
I lost myself in your grace I become soulful with your presence,
O you whose being is now hidden in the hidden depths of my existence.
One moment you brand me, the next you invite me,
And then you take me close to the torch, maybe my eyes would be opened.
O you whose scent is in my sigh, O you whose sigh is my fellow traveler,
In the hope to meet you the king of kings, all colors and scents are pursuing me.
O my king Sal ̄ahal-D ̄ın, you who know my way, you who see my way,
You who have no need for my devotion, you are mightier than what I’ll ever be.

زرکوب (مولانا)

دزدیده چون جان می روی، اندر میان جان من
سرو خرامان منی ای رونق بستان من
چون می روی بی‌ من مرو، ای جان جان بی‌ تن مرو
وز چشم من بیرون مشو، ای شعله تابان من
بی‌پا و سر کردی مرا، بی‌خواب و خور کردی مرا
سرمست و خندان اندرآ، ای یوسف کنعان من
از لطف تو چو جان شدم، وز خویشتن پنهان شدم
ای هست تو پنهان شده در هستی پنهان من
یک لحظه داغم می کشی، یک دم به باغم می کشی
پیش چراغم می کشی تا وا شود چشمان من
ای بوی تو در آه من وی آه تو همراه من
بر بوی شاهنشاه من شد رنگ و بو حیران من
ای شه صلاح الدین من، ره دان من ره بین من
ای فارغ از تَمکین من، ای برتر از امکان من